Telkwa - Prince Rupert 12 sept 2019

Vanmorgen zijn we rond 09.00 uur naar Smithers gereden. Op het internet had ik de “Mad Trapper Emporium” gevonden die in ieder geval vloeistof voor een e –cigaret verkoopt. We waren daar om 09.30 uur en de zaak ging pas om 10.00 uur open. Het regende natuurlijk weer maar we hebben toch een rondje door de stad gelopen. Bij de MTE troffen we 2 alternatieve jongens aan die mij graag hielpen. ( zij zijn mijn beste Canadese vrienden geworden) Op het elektrische gedeelte dat ik nog bewaard had werd een nieuw deel gezet. Het reservoir werd gevuld met mijn eigen vloeistof en ik kon weer paffen heen. Voor de zekerheid heb ik nog een tweede bovenstuk gekocht en om helemaal zeker te zijn nog een nieuwe geheel andere paffer erbij met mij weet je het nooit. Nog een paar coils extra en ik ben voorlopig onder de pannen. Man wat was ik blij. Vervolgens zijn we gestopt in de Moricetown Canyon. De waterval in de Bulkley River aan het einde van de korte 17 meter brede kloof is een zware hindernis voor de zalmen die op weg zijn naar hun paaiplaats. Van juli tot eind augustus zitten hier heel veel zalmen. Babine indianen vangen vanaf de rotsen hun wintervoorraad. Ze vangen de zalmen met een groot schepnet aan het einde van een lange stang bevestigd als ze  boven het water uitspringen. Om de zalmstand te beschermen mogen hier alleen indianen vissen. Toen wij er waren was er niet veel meer te beleven maar er waren toch nog een paar indianen die hun geluk beproefden. Onderweg stopten we nog bij een mooi uitkijkpunt.  Hierna zijn we doorgeren naar het museumdorp  ‘Ksan in  Old Hazelton. Daar kregen we een goede indruk van de stamcultuur van de Gitksan indianen. Er staan een aantal traditionele longhouses met totempalen ervoor. Leuk om te zien. Ondertussen regende het nog steeds. Onderweg naar Prince Rupert hebben we in de camper geluncht. Volgens ons alle twee was de chinees van gister niet helemaal goed gevallen en we hadden grote moeite om onze inhoud binnen te houden hetgeen dus niet echt goed lukte. Nu gaat alles weer oké. Om 14,45 uur begon de zon te schijnen (Ja dat weten we precies) en is het nog steeds droog. Momenteel staan we op een camping ongeveer 1 km verwijderd van de boot waarmee we naar Vancouver Island gaan. We moeten zaterdagochtend heel vroeg aan boord dus dat is lekker makkelijk. Morgen hebben we dus alle tijd aan ons zelf en hoeven we niet te reizen. Groetjes vanuit Prince Rupert.