Hells Canyon

Zondag 24 september van Boise naar Hells Canyon 

Gisteravond is het nog lang doorgegaan met racewedstrijden in de buurt. Het waren verschillende voertuigen met vooral zware motoren, die zorgen voor veel lawaai. Rond 11 uur waren de wedstrijden klaar en volgde een mooie show van siervuurwerk. Ons doel is vandaag Hells Canyon waar de staten Oregon en Idaho de Snake river delen. De weg daar naar toe gaat eerst over de snelweg, gevolgd door een aantal kleine gehuchten, waaronder Fruitland waar inderdaad fruitbomen staan en rozen worden gekweekt. Daarna een mooie en bochtige weg door de bergen, met uitzicht op een rivier. We zijn vaker gewaarschuwd voor loslopend vee op de weg maar tot vandaag zijn we ze nog niet tegengekomen. Nu steekt een hele kudde zwarte koeien over en verderop rennen 4 jonge mannetjes al slippend over de weg. Ze vliegen alle kanten op. Op weg naar de Canyon komen we twee dammen in de Snake rivier tegen. In Brownlee rijden we de dam over en komen in Oregon waar het 1 uur later is. In Oxbow rijden we over de dam en zitten we weer in Idoha, waar het 1 uur vroeger is. Later hebben we bij de Hells Canyon dam hetzelfde geintje. Als dat maar geen jetlag oplevert 😉. Jacco heeft een camping besproken. Zijn naam staat vermeldt bij nr. 21 een van de mooiste plekken met zicht op de rivier. Geschikt voor een camper van 85 ft. = 40.8 meter. Misschien een beetje overdreven, want onze camper is 21 ft 😁.  Aan de overkant van de rivier worden koeien, onder luid boe-geroep, opgedreven door twee coboyboys/girls. Ze worden vanuit de bergen naar hun herfst bestemming gebracht. Om de dam te bezoeken rijden we nog 25 km door over een goede (net geasfalteerd) weg met heel veel bochten. Helaas is het bezoekerscentrum niet open. Daar hadden we volgens de beheerster van de camping een film kunnen zien met zicht op de canyon vanuit een helikopter. Het uitzicht op de snel stromende rivier en de hoge bergen is mooi. De Hells Canyon is de diepste van heel Amerika, dus dieper dan de Grand Cayon die de breedste is. Dat zou je zo op het oog niet zeggen, omdat je hier van beneden naar boven kijkt en bij de Grand Canyon van boven naar beneden, wat veel meer een gevoel van diepte geeft. We hebben vandaag geen internet, vandaar dat dit verhaal een dag later is gepost.