Camper rondreis Spanje

Zaterdag 30 oktober

Van Wormer naar Bourg-et-Comin (met indernissen). Ongeveer 550 km gereden en 2 uur in de file gestaan. We zijn vroeg wakker. Jacco gaat direct de fietsen achter op de fietsendrager zetten. Dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot en gemopper. Maar uiteindelijk heeft hij het voor elkaar. In de tussentijd breng ik het beddengoed en de laatste spullen naar de camper. Om 7 uur zijn we zo goed als klaar en om half 8 vertrekken we. De reis loopt niet op rolletjes. Bij Antwerpen stuurt het navigatiesysteem ons een kant op dit we niet moeten. Op een gegeven moment steken we de grens met Nederland weer over. Dat kan niet kloppen. Terug naar Antwerpen en dan op weg naar Brussel. Aan de oostelijke ring staat een lange file. Dan maar langs de west ring. Maar ook daar treffen we een behoorlijk lange opstopping. Bij Mons/Bergen gaan we de grens over, terwijl we de bedoeling hadden via Charleroi richting Reims te gaan. Dat is weer een stuk omrijden. En na de grens met Frankrijk komen we nog eens in een file van anderhalf uur te staan. Ergens is een politiecontrole opgezet en de doorgaande weg afgesloten. Erg balen. Als we eenmaal op de tolweg zitten kunnen we wel kilometers maken. Van de regen worden we ook niet vrolijk. Als we bij de betaalautomaat van de tolweg komen lukt het Jacco, naar de automaat is toegelopen, niet om de ticket in de gleuf te krijgen en te betalen. Een uitermate vriendelijke Fransman komt hem redden. Hij maakt contact met de centrale en de ticket schuift naar binnen. Dan betaalt hij ook gelijk maar. Dat wel heel erg aardig. We gaan op zoek naar een camping en belanden in een nieuw avontuur. Via smalle en slechte binnenwegen, slingeren we berg op en berg af. Met een beeldende uitleg van een vriendelijke Fransman, komen we uiteindelijk in Bourg-et-Comin, camping De la Pointe. De eigenaar is zeer behulpzaam en wijst ons een plek bij het zwembad en het sanitair. Het restaurant is vandaag gesloten want ze hebben een diner party. N’est pas un problem; we hebben nog brood en gehaktballen. Morgen ochtend komt hij een baquette brengen. We installeren ons met wat nootjes en een drankje. Tijd voor ontspanning.

Zondag 31 oktober

Van Bourg -et-Comin naar Saint-Lager-Bressac, ongeveer 40 km onder Valence. Plusminus 675 km gereden voornamelijk over de tolweg. Om 8 uur zorgt de campingbeheerder voor een oven warme baquette. Heerlijk ontbijt. Het eerste stuk van de reis gaat door landelijk gebied en kleine dorpjes. Daarna  over N-weg naar Reims. Daar is navigatiesysteem weer van slag en rijden we rondjes op zoek naar de juiste weg. Maar die vinden we en belanden op de tolweg. Dat schiet lekker op. We houden het vol tot Lyon en daarna brengt het systeem ons naar de oude ringweg om Lyon. Dat scheelt ongetwijfeld km, maar harder dan 70 km mogen we niet rijden. En het is ontzettend druk. Ondertussen waait de hoes over de fietsen stuk. Vriendelijke mensen maken ons erop opmerkzaam. Op een parkeerterrein halen we de hoes er af en gooien hem weg. Gelukkig hebben we vandaag geen regen, dus nat worden de fietsen niet. We stomen door naar Valence. Daar gaat het weer mis met het navigatiesysteem. We moeten afslaan waar geen afslag is en een rotonde oprijden die niet bestaat. Snel google inschakelen, zodat we de weg kunnen vinden. Betalen bij de peage gaat nu ook goed als we de camper voor de betaalautomaat rijden (het is even een weetje). Bij de camping aangekomen krijgen we te horen dat ze alleen open zijn voor werklui. Jacco gooit zijn charmes in de strijd en bij uitzondering mogen we 1 nachtje staan voor € 12. Met elektriciteit, maar zonder verdere faciliteiten. We doen het er maar mee, want inmiddels begint het schemerig te worden.

Maandag 1 november

Van Saint-Lager-Bressac naar L’Escala, 430 km. Het heeft de hele nacht flink geregend en helaas stond het dakluik nog open. Een flinke water partij op de tafel en de stoelen. Ook op de laptop. Gelukkig doet hij het nog. Rond acht uur rijden we, zonder problemen, van onze drassige overnachtingsplek af. Op zoek naar de tolweg en op weg naar Spanje. Het gaat voortvarend ondanks de regen en een kleine file vanwege een ongeval met een vrachtwagen. We nemen de afslag naar L’Escala. Als we in het stadje aankomen herkennen we weinig tot niets. De weg naar de baai van Punto Mongo is ook veranderd. We rijden tussen huizen door waar vroeger een dennenbos was. Het strand, de zee en het terras waar we vaak kwamen zijn nog hetzelfde. Maar voor de rest is alles anders. De campings aan beide kanten van de weg zijn gesloten. In de stad doen we wat boodschappen bij de Spar. Mondkapjes zijn verplicht. Een fles wodka en een fles whiskey, wat koekjes, mineraal water met bubbels etc. We lopen nog een stukje langs de haven en gaan op weg naar een camping die wel open is. Aangezien we nog niet hebben gegeten stoppen we bij MacDonalds. Area Camper Park Massis del Montgri, in Bellcaire d’Emporda, hebben we snel gevonden. Het is niet groot, maar er zijn nog plekken. We installeren ons en om 5 uur komt de eigenaar om het stageld te innen, t.w. 14 euro. De temperatuur is hier niet verkeerd. In de middag is het zo’n 19 graden.

Dinsdag 2 november. 

Van L’Escala naar L’Estartit, 40 km (met een omweg). We beginnen de dag op ons gemak. Ontbijten met yoghurt, bramen en cruesli / geroosterd brood met smeerkaas en hagelslag. Een lekkere kop koffie erbij maakt het compleet. Op de camping kunnen we water tanken, afvalwater lozen en het toilet legen. We rijden naar Camallera om herinneringen op te halen. Er is veel herkenning: de sportzaal waar we een keer oud en nieuw hebben gevierd, het station, de kerk en het gemeentehuis etc. We vinden ook het huis van de familie Tremoleda. Een buurman komt net uit zijn woning en vertelt ons dat Joseph en Rosa nog steeds op nr. 3 wonen. Ze zijn naar een dansfeest in een ander dorp. M Angeles woont in Gerona. Na een rondje lopen in het dorp stappen we in de camper op weg naar L’Estartit. De weg daar naar toe is helemaal niet veranderd en het stadje heeft heel veel herkenningspunten. We vinden een overnachtingsplaats op camping Rifort, vlak bij het centrum. We stappen op de fiets om een hapje te eten aan de boulevard. Het wordt Restaurant Santa Clara. Ze hebben een prima dagmenu voor € 14 met mosselen, wat salade, kip en patat, een glas witte wijn (Perelada) en een flesje water. Jacco gaat voor de zeetong. Daarna fietsen we verder naar Cap de Bara met uitzicht op de rotsen in de zee, langs het appartementencomplex Rocamaura waar we ooit met Frans & Marjan hebben gezeten en het restaurant La Gaviota waar we aten. We gaan verder door een natuurgebied naar Riu Ter. Dat geeft mooie plaatjes. De zon schijnt en de temperatuur in behaaglijk. Een dag om van te genieten.